در فکه، خاک سرخ زیر نور خورشید میدرخشید. یکی از همسفرها گفت این خاک با خون شهدا آمیخته شده. نمیتونستم اون جمله رو از ذهنم بیرون کنم. هر قدمی که برمیداشتم، احساس میکردم دارم روی سرزمینی قدم میزنم که از جنس ایثار و عشق ساخته شده. اونجا دعا کردم که بتونم مثل اون شهدا، هدف زندگیام رو پیدا کنم. با خودم فکر کردم شاید برای همین است که اینجا حس عجیبی به آدم میدهد، انگار همه چیز زنده است و تو را به فکر فرو میبرد.
آخرین دیدگاهها